Doel: het begrijpen waarom en hoe een Werelderfgoed op de Gevarenlijst belandt
Type activiteit: activiteit in de klas
Duur: meerdere lesuren
Geschikt voor: taal, aardrijkskunde, scheikunde
Nodig: Werelderfgoedkaart
Leg de volgende informatie aan de leerlingen voor:
Tijdlijn
1973 Amerika wordt het eerste land dat de Werelderfgoedconventie goedkeurt
1978 Yellowstone, het eerste nationale park ter wereld, behoort tot de eerste twaalf Werelderfgoederen
1995 Het Werelderfgoedcomité besluit om Yellowstone op de Lijst van bedreigd Werelderfgoed te zetten
2003 Yellowstone Park in de Verenigde Staten wordt van de Lijst van bedreigd Werelderfgoed gehaald
De Werelderfgoedwaarden van Yellowstone
Yellowstone beslaat een uitgestrekt gebied in het noordwesten van Wyoming en kleine gedeeltes van Montana en Idaho. Het park bestaat voornamelijk uit een vulkanisch gebied en een paar kleinere gebieden met sedimentair gesteente. Er zijn verscheidene spectaculaire ravijnen, watervallen en kloven. Door de vulkanische activiteit zijn er ongeveer 10.000 geisers en warme bronnen, die af en toe uitbarsten. De overvloed aan water zorgt voor een rijke diversiteit aan flora en fauna. Het centrale gedeelte van het park bestaat uit de grootste vulkanische krater op aarde, honderd maal groter dan die van Krakatoa in Indonesië. Er zijn rotsen die 2,7 miljard jaar oud zijn, terwijl de jongste stenen nog steeds worden gevormd. In deze krater liggen zeventwintig bossen.
Bedreigde soorten
Het park bevat ecosystemen die een ideale omgeving vormen voor bedreigde soorten zoals grizzlyberen, bergleeuwen, de Amerikaanse zeearend en zelfs een paar roedels wolven.
Gevaren voor Yellowstone
In februari 1995 werd het UNESCO Werelderfgoedcentrum geïnformeerd over een verscheidenheid aan gevaren voor het park, met name van een voorgenomen mijnproject, maar ook van ontbossing, toerisme en natuurbeleid.
19e sessie van het Werelderfgoedbureau, juli 1995
De Lidstaat (Verenigde Staten) draagt in juli 1995 een brief voor op de vergadering van het Werelderfgoedbureau op het hoofdkantoor van UNESCO. In de brief uiten ze hun bezorgdheid over de mogelijke gevaren voor Yellowstone en roepen ze de vertegenwoordigers van het Werelderfgoedcomité en IUCN op om een verkennende missie naar het park af te leggen. De Verenigde Staten vragen het Werelderfgoedcomité ook om in overweging te nemen het erfgoed op de Gevarenlijst te plaatsen.
De voorgestelde mijn is een ‘calamiteit’ die ‘de kroonjuweel van het Amerikaanse parksysteem bedreigt’.
New York Times
De voordelen kunnen nooit opwegen tegen de permanente schade aan Yellowstone.
Bill Clinton, voormalig president van de Verenigde Staten
Als beheerders van deze bijzondere plek, hebben Amerikanen de plicht om het te beschermen. Voor hun eigen inwoners, maar ook voor de rest van de wereld. Niet alleen voor deze generatie, maar ook voor toekomstige generaties.
National Parks and Conservation Association (Nationale Vereniging voor Parken en Behoud), september 1995
Gezamenlijke monitormissie, september 1995
De gezamenlijke monitormissie vond plaats in september 1995. Tijdens de missie waren er openbare debatten en werden er verscheidene technische rapporten van de industrie, de regering en milieuverenigingen gepresenteerd.
19e sessie van het Werelderfgoedcomité, december 1995
De Lidstaat en het IUCN rapporteerden hun bevindingen in december 1995 aan het Werelderfgoedcomité. Het grote mijnproject, de vervuiling van water door lekken in de pijpleidingen en het dumpen van afval, het aanleggen van wegen, de druk van het toerisme, het afnemende aantal van bepaalde diersoorten, waaronder een zeldzame forelsoort, en de besmetting van de buffelpopulatie met brucellose, droegen allemaal bij aan de ernst van de bedreigingen van het erfgoed.
Na een langdurige discussie over gevaren die er nu al waren en die in de toekomst nog konden ontstaan, besloot het Werelderfgoedcomité om Yellowstone op de Gevarenlijst te plaatsen.
Aankondiging van de President van de Verenigde Staten, september 1996
De president maakte openbaar dat hij zijn best deed om een bevredigende oplossing voor de mijnkwestie te vinden.
20e sessie van het Werelderfgoedcomité, december 1996
De afgevaardigde voor de Verenigde Staten bericht dat er aanzienlijke vooruitgang is geboekt met betrekking tot het behoud van Yellowstone.
Wat nu?
Het Comité wil het behoud veiligstellen en heeft daarom gevraagd om regelmatige rapporten met resultaten van milieuonderzoeken en behoud. Op deze manier wordt het erfgoed nauwlettend in de gaten gehouden door het Werelderfgoedcomité.
Na het rapport van 1996 werd er nog meer vooruitgang gerapporteerd aan het Werelderfgoedcomité. De rioolbuizen werden gerepareerd, de forel beschermd, en de verspreiding van brucellose werd ingeperkt door nationale, regionale en lokale veehouders.
Het Comité besloot vanwege deze vooruitgang het park in 2003 van de Gevarenlijst te halen. Het opnemen van Yellowstone op de Lijst van bedreigd Werelderfgoed zorgde voor gezamenlijke inspanningen van het Amerikaanse volk, de president en de internationale gemeenschap om dit unieke nationale park te behouden.
Yellowstone in Amerika is een goed voorbeeld van hoe de Gevarenlijst heeft geholpen om nationale en internationale aandacht te krijgen voor de noodzaak om het park te beschermen. Yellowstone wordt in toenemende mate bedreigd door toerisme en potentiële mijnactiviteiten in de buurt van het park. Van 1996 tot 2001 heeft de Lidstaat gekeken of er maatregelen waren die de negatieve invloeden op het park konden verzachten. Naar aanleiding daarvan is er actie ondernomen om de dreiging weg te nemen. In 2003 haalde het Werelderfgoedcomité het park weer van de Gevarenlijst.