De aarde is een ronde bol met een harde buitenkant en zacht van binnen. De binnenkant is een stroperige massa die gloeiend heet is en vloeibaar gesteente bevat. Daarop drijven een aantal korsten of platen: de werelddelen waarop wij wonen. Ooit lagen die werelddelen tegen elkaar aan. Geleidelijk aan is dat oercontinent uit elkaar gedreven. De platen scheurden van elkaar af. Ook nu nog drijft de plaat waarop Noord- en Zuid-Amerika liggen weg van de plaat waarop Europa, Aziƫ en Afrika liggen. Dat gaat maar heel langzaam en je merkt het nauwelijks. Maar elk jaar komt Amerika een paar centimeter verder weg te liggen want gemiddeld genomen komen de platen 5 cm per jaar verder van elkaar af te staan. Aangezien de scheur of breuk tussen Amerika en Europa dwars door de Atlantische Oceaan loopt, van noord naar zuid, wordt de oceaan dus elk jaar steeds breder.
Omdat de twee continenten van elkaar af bewegen, ontstaan er scheuren in de ondergrond waardoor het vloeibare binnenste van de aarde naar buiten komt. Je kunt het vergelijken met een wondje op je huid. Als je je per ongeluk met een mesje snijdt, komt er bloed naar buiten. Als het bloed in aanraking komt met de lucht stolt het. Er komt een korstje op dat ruw aanvoelt. Na verloop van tijd groeit er een nieuw velletje en is de wond geheeld. Op de breuklijn tussen Amerika en Europa en Afrika gebeurt ook zoiets. Af en toe scheurt de aardkorst van elkaar af (1) en barst het gloeiend hete binnenste van de aarde naar buiten. Meestal gaat dat met veel geweld gepaard: aardbevingen en vulkanen. Hetzelfde gebeurt op plekken waar de platen tegen elkaar aan botsen (2). Maar er is nog een manier van bewegen van aardplaten. Deze beweging veroorzaakt echter geen vulkanen maar wel aardverschuivingen. Bij deze beweging schuiven de platen langs elkaar heen. (3)
De aardplaten kunnen dus op verschillende manier bewegen:
Schooltv beeldbank
Schooltv beeldbank